U en uw gezin zijn verzekerd tegen ziektekosten. Dit is verplicht, maar u ziet er ook de noodzaak van in. Daarnaast wilt u dát wat u dierbaar is graag goed beschermen en verzorgen. Heeft u een dure medische behandeling nodig, dan betaalt uw zorgverzekering de rekening! Gelukkig is dit ook mogelijk voor uw geliefde dier.

Op het gebied van diergeneeskunde is tegenwoordig veel mogelijk. Met de juiste medische zorg kan uw kat, hond of konijn ook langer en in goede gezondheid leven. Sommige behandelingen zijn echter duur. Uw dier kan ernstig ziek worden of betrokken raken bij een ongeval. Dit kan honderden of zelfs duizenden euro’s kosten. Sterker nog, het leven van uw dierbare huisdier kan soms afhangen van een financiële afweging. Een vreselijk dilemma.

Met een zorgverzekering voor uw hond, kat en konijn kunt u deze nare afweging voorkomen. Voor een vast maandelijks bedrag is uw hond of kat verzekerd van de beste medische zorg en komt u niet voor financiële verrassingen te staan.

In Nederland lopen we sterk achter wat betreft het aantal verzekerde dieren. In omliggende landen is het heel normaal om je dier te verzekeren en is meer dan de helft verzekerd. Zijn we te voorzichtig? Te achterdochtig? Is het nog te onbekend? Of zijn we gewoon dom? Feit is wel dat eigenaren vaak aangeven dat de medische kosten voor hun huisdier tegenvallen. Dierenartsen moeten helaas regelmatig (optimale) zorg achterwege laten en zelfs dieren euthanaseren vanwege de financiële situatie van de eigenaar! Asiels zitten vol met dieren die te duur zijn voor de oude eigenaar vanwege een medische aandoening. Als u denkt dat u geen verzekering nodig heeft omdat u de medische kosten wel kunt betalen, sta dan even stil bij het volgende:

• Wist u dat een hond van 25 kg met ernstig braken en diarree al gauw €170,- kost aan één consult, medicatie en voeding? Dit is nog los van eventueel ontlastingsonderzoeken en bloedonderzoeken.
• Wist u dat een kater die niet kan plassen door blaasgruis een spoedgeval is? En dat deze dieren vaak ernstig ziek zijn, en moeten worden opgenomen? Dat de kosten daarvoor minimaal €300,- zijn, los van alle na-controles?
• Wist u dat de meeste eigenaren bij een bezoek 's nachts aan de dierenarts meer dan €100,- moeten afrekenen?
• Wist u dat als u kat aangereden wordt en "alleen maar" zijn bovenbeen heeft gebroken dat u bij de orthopeed minimaal €1000,- kost? Of dat de andere optie vaak pootamputatie is?
• Wist u dat de behandeling van een hond van 25 kg die een snee in zijn poot heeft, door bijvoorbeeld glas, ongeveer €250,- kost aan narcose, hechtingen, verband, pijnstillers en antibiotica?
• Wist u dat een darmoperatie met alle onderzoeken van tevoren (medicijnen, consulten, röntgenfoto's), de operatie en nazorg vaak minimaal €600,- kost?
• Wist u dat in de meeste gevallen deze bedragen meteen totaal voldaan moeten worden?

Weet u het zeker dat uw dier geen verzekering nodig heeft?

In Nederland zijn er meerdere goede zorgverzekeringen voor dieren zoals Petplan.

Ze hebben wat onderlinge verschillen in vergoedingen en in de wijze van vergoeden en eigen bijdrage. Bij beide heeft u de keuze uit verschillende zorgpakketten en aanvullende verzekeringen. Een identificatiechip is altijd verplicht bij het afsluiten van een verzekering, maar wordt ook meteen vergoed. En nee, misleidende "kleine lettertjes" bestaan niet meer, maar er zijn altijd regels: oftewel de polisvoorwaarden. Lees deze dus goed door voordat u tekent, dan komt u later niet voor verrassingen te staan. Bij beide zorgverzekeraars kunt u vrijblijvend een polis aanvragen. Let op: Voor het aanvragen van een verzekering voor uw papegaai kunt u bij Petplan terecht, Reaal verzekerd alleen honden en katten.

Dierenartsen hebben op geen enkele wijze financieel binding met een zorgverzekeraar en zijn dus onpartijdig. Wel maakt het ons beroep een heel stuk leuker en makkelijker als de beperkte financiële situatie van de eigenaar niet onze medisch handelen zou beïnvloeden!

Benauwdheid is een veel voorkomende ziekte bij papegaaien en parkieten. Naast twee longen hebben vogels ook negen luchtzakken. Dit zijn holtes, bekleed met een dun vlies, waar ook lucht doorheen gaat net als door de longen. De luchtzakken lopen zelfs door tot in de botten. Een vogel bestaat dus voor een heel groot deel uit lucht, met als voordeel dat ze kunnen vliegen. Dit betekent echter ook dat een vogel, bij een infectie of inademen van schadelijke dampen, snel een probleem heeft in een heel groot deel van het lichaam. Het is een kwetsbaar orgaansysteem bij onze huiskamervogels.

Symptomen

Helaas komen de meeste vogels pas bij de dierenarts als ze ernstig benauwd zijn. Daarvóór zijn er vaak al aanwijzingen voor een luchtwegprobleem.

Wat zij de eerste symptomen?

Een vogel zal minder actief zijn of na activiteit duidelijk buiten adem zijn. U hoort geen geluid te horen bij de ademhaling, dus piepen of reutelen is niet normaal. De neusgaten horen schoon en open te zijn. Een benauwde vogel gaat meestal niet meer op één poot zitten, zal zich wat meer terugtrekken en meestal (maar niet altijd!) minder eten. De borstkas gaat meer op en neer, soms is dat duidelijk te zien doordat de staart met de ademhaling mee op en neer gaat: staartwippen.

Een ernstig benauwde vogel zal met de bek open ademen en/of niet meer op zijn stok kunnen zitten. Dit is een spoedgeval! Ga onmiddellijk naar een vogelkundig dierenarts.

Onderzoek

Er zijn vele oorzaken voor benauwdheid. Uw verhaal over wat is opgevallen en het verloop van de klacht zijn zeer belangrijk. De dierenarts zal dus vele vragen stellen om wat meer inzicht te krijgen in de leefomstandigheden van de vogel. 

De meeste vogels worden aanboden bij de dierenarts, als ze zo benauwd zijn dat een beetje stress al fataal kan zijn. Eerst moet dan de vogel gestabiliseerd worden met zuurstof en eventueel medicatie. Als de vogel iets minder benauwd is, wordt hij goed onderzocht. Naast een lichamelijk onderzoek kan het nodig zijn om een röntgenfoto te maken, bloedonderzoek te verrichten of een endoscopie uit te voeren.

Oorzaken

Benauwdheid door problemen in de luchtwegen:

• Een schimmelinfectie (aspergillose).
• Een bacteriële infectie zoals papegaaienziekte. Deze ziekte is ook besmettelijk voor mensen!
• Een virale infectie, zoals pokken of Bornavirus
• Inademing van giftige dampen zoals teflon, geurkaarsen, wierook, luchtverfrissers, bestrijdingsmiddelen.
• Vocht in de longen door een hartprobleem
• Een verstopping van de luchtpijp door een voedseldeel of schimmelprop. Dit leidt tot zeer plotselinge benauwdheid met bijgeluiden.
• Luchtpijpmijt bij zangvogels en kippen

Benauwdheid door problemen buiten de luchtwegen: alle massa's van nek tot onderin de buikholte kunnen drukken op de luchtpijp, longen of luchtzakken. De oorzaak is dan een tumor, een sterk vergrote lever of maag, een ei.

U begrijpt dat er goed onderzoek nodig is om de oorzaak vast te kunnen stellen. Helaas wordt er vaak een antibioticakuur voorgeschreven voor dierenartsen, terwijl dit maar één van de mogelijke oorzaak van benauwdheid is.

Verkeerde voeding speelt een grote rol in het ontstaan van luchtwegproblemen. Door tekorten in vitamines ontstaan er veranderingen van de slijmvliezen en wordt een vogel vatbaarder voor bacteriële en virale infecties. Meer informatie hierover vindt u op onze website onder 'voeding kromsnavels'.

Papegaaien hebben maar één uitgang voor uitwerpselen: de cloaca. Dit is de uitgang van de darm, de nieren en van het geslachtsapparaat (zaadleider of eileider). Meestal zal de vogel tegelijk ontlasting en urine produceren als één uitwerpsel. Zoals hieronder te zien is, bestaat een uitwerpsel uit drie delen:

• 1. De ontlasting (feces)
• 2. Uraatfractie (urates)
• 3. Urine

De uitwerpselen kunnen heel wat vertellen over de gezondheid van uw vogel. Controleer dagelijks hoe het eruit ziet en raadpleeg de dierenarts bij veranderingen. U moet wel bedenken dat voeding de kleur en soms consistentie van de ontlasting kunnen beïnvloeden. Bij stress produceren vogels vaak veel urine en zal het totaal aan uitwerpselen dus erg nat zijn, soms zelfs zonder ontlasting erin.

1. De ontlasting

De ontlasting van een vogel hoort redelijk vast en groen-bruin van kleur te zijn. Een zaadetende vogel heeft vaak stevige groene ontlasting, terwijl een pellet gevoerde papegaai of parkiet wat zachtere, bruine ontlasting produceert. Afwijkingen aan de ontlasting zijn: geen ontlasting, bloedbijmenging, andere kleur ontlasting (geel of zwart), onverteerd voedsel in de ontlasting en diarree. Bij diarree is dus echt de ontlasting zelf niet meer een mooie sliert, maar brijig tot waterdun. Zie ook het stukje onder "urine". Bij diarree blijft soms de ontlasting aan de staartveren of cloaca plakken.

2. De uraatfractie

De uraatfractie wordt geproduceerd door de nieren. Deze fractie hoort wit, tot heel iets gelig te zijn. Soms kleurt dit deel duidelijk geel, dit is een reden om de dierenarts te bezoeken.

3. De urine

De urine is de plas heldere vloeistof die om de ontlasting en uraatfractie heen ligt. Vogels kunnen ook alleen urine produceren, zonder ontlasting erbij. Dit komt onder andere voor in stresssituaties en bij het voeren van veel fruit.
Normale urine is altijd kleurloos, maar als de vogel diarree heeft, mengt de ontlasting met de urine tot een grote groenige plas.

Vogels kunnen diverse aandoeningen hebben, waarbij ze meer drinken en meer urine produceren. De ontlasting is dan nog steeds normaal, maar de vogel produceert vaker en meer urine, waardoor de ontlasting iets mengt met het vele vocht. Dit wordt door veel mensen aangezien als diarree! Ziet u een grote plas met in het midden een redelijk normaal groen hoopje, dan is er dus sprake van meer urineproductie. Achterliggende oorzaken kunnen problemen met de nieren of bijv. suikerziekte zijn.
Voor het achterhalen van de oorzaak is het heel belangrijk om te weten of er sprake is van daadwerkelijk diarree óf meer urineproductie. We raden aan om voor het bezoek aan de dierenarts foto's te maken van de uitwerpselen. En we zien graag dat u verse uitwerpselen meeneemt.

Vogels kunnen eigenlijk niet braken. Braken is voedsel opgeven vanuit de maag. Doordat zij een heel ander maagdarmstelsel hebben dan andere dieren, kunnen zij niet braken. Vogels hebben namelijk een krop (bij de borstingang) waar het eten wordt voorverteerd. Vanuit daar gaat het naar de kliermaag en spiermaag. Vogels kunnen wel "braken" vanuit de krop. Dit heeft officieel regurgiteren.

Mijn vogel geeft voedsel en/of slijm op, is dit normaal?

Allereerst kan dit normaal zijn. Vogels doen dit als ze heel gestresst zijn (bijvoorbeeld bij de dierenarts) of bijvoorbeeld bij wagenziekte. Het kan ook horen bij normale sociale gedragingen. Partners kunnen elkaar affectie tonen door eten te voeren aan elkaar. Sommige vogels zien mensen of voorwerpen (zoals spiegels) als hun partner.

Indien een vogel dit gedrag vertoont als u affectie toont naar de vogel (kusjes, aaien), dan raden we aan om dit gedrag te gaan voorkomen door uw gedrag aan te passen. Naar mate de papegaai of parkiet namelijk ouder wordt, raakt hij meer seksueel gefrustreerd omdat u nooit aan zijn/haar verwachtingen kunt voldoen. Dit kan leiden tot allerlei gedragsproblemen zoals bijten, schreeuwen en verenplukken.

Als een jonge vogel nog met pap wordt grootgebracht, kunnen er ook meerdere redenen zijn voor het opgeven van eten. We raden dan aan om contact op te nemen met onze praktijk voor overleg. Overigens is het sinds 2014 verboden om, zonder medische noodzaak, een vogel bij de ouders weg te halen voordat hij zelfstandig kan eten en dan met de hand (=pap) groot te brengen!

Regurgiteren door ziekte

Als uw vogel meerdere keren eten opgeeft zonder aanleiding, raden we aan naar een dierenarts te gaan. Een vogel kan snel uitdrogen door het telkens opbraken van slijm/vocht.

Er zijn meerdere oorzaken voor regurgiteren en dit moet worden onderzocht:

• Kropontsteking door bacteriën of  "megabacterien" (een gistinfectie)
• Infectie met wormen of flagellaten
• Een vreemd voorwerp in de krop of maag die de passage van voedsel belemmert. Bijv. stukje plastic van speelgoed, dopje etc.
• Tumoren of poliepen in de krop of maag
• Een infectie met Borna-virus die leidt tot kliermaagdilatatie-syndroom

Wacht met een zieke vogel nooit af, veel ziekten gaan razendsnel bij vogels en kunnen snel leiden tot sterfte.